Onvoorwaardelijk liefhebben…
Mijn kind…
Dat is jou graag zien als je lacht, maar ook als je huilt.
Dat is je graag zien als je me een knuffel geeft, maar ook als je me slaat.
Dat is je liefhebben als je je bord leeg eet, maar ook als je alles wat ik met liefde bereidde, op de grond gooit.
Dat is een warm hart hebben als je doorslaapt, maar ook als je jou elk uur van de nacht laat horen.
Dat is liefhebben bij teamwork, maar ook als je tegenwerkt.
Dat is een open hart als je je « voorbeeldig » gedraagt, maar ook als de schaamte me overspoelt.
Dat is een vertederd hart als je broer zijn knuffel brengt, maar ook als je hem een duw geeft.
Dat is niet straffen. Maar ook niet belonen. Want ik zie je altijd even graag, wat je ook doet of zegt. Wat je ook bereikt. Je krijgt geen sticker van me als je op het potje gaat. Of een koekje als je bord leeg is. Je moet niet in de hoek als je iets kapot maakte. Of op de muren tekende.
Ik zie je graag.
Op elk moment.
Zonder voorwaarden.
Zonder als…dan.
Altijd.
En als ik je al eens het gevoel geef, je minder graag te zien. Weet dan, dat het niets met jou te maken heeft. Maar met hoeveel liefde ik mezelf kon/kan geven.
