“Zie je mij nog graag?”
Iets wat Dries me soms vraagt.
“Natuurlijk zie ik je nog graag, twijfel je daar aan misschien?” was mijn antwoord vroeger, ietwat geïrriteerd.
Tot ik besefte dat dingen onder woorden brengen, een van Dries zijn voorkeurs-liefdestalen is. Hij heeft het dus gewoon nodig, om dat af en toe in woorden te horen.
Net zoals ik het “graag zien” voel, door zijn dienstbaarheid, als hij mij onder een dekentje instopt of over mijn rug wrijft of we samen iets doen.
De 5 liefdestalen van Gary Chapman zijn
👉positieve woorden, ik zie je graag, ik ben trots op je, …
👉tijd en aandacht, dingen samen te doen, we-time, onvoorwaardelijke aandacht
👉cadeaus geven of krijgen, een zelfgeplukt bloemetje bijvoorbeeld.
👉dienstbaarheid, iets doen voor de ander
👉lichamelijke aanraking, knuffels, zoenen, intimiteit
Het is zeer waardevol om die van je partner én die van je kind(eren) te kennen, zodat je daar bewust mee rekening kan houden. En omgekeerd dus ook, jouw partner met die van jou. Een mooie oefening om hierover eens een gesprek aan te gaan.
Als je kind “nu eens nooit iets alleen kan/wil doen”, dan is “dingen samen doen” misschien zijn/haar voorkeurstaal. Verbindend spel, 1-1 tijd zónder afleiders zoals gsm zijn dan waardevolle momenten, waarbij het liefdesvatje gevuld wordt voor zo’n kind.
Inspiratie hiervoor vind je onder andere bij @praktijkneleflamang , @verbindend_opvoeden , @mama__hanne .
Naargelang de ontwikkeling en leeftijd, kunnen voorkeurs-liefdestalen veranderen.
Soms gebeurt het ook, dat iemand overdreven doorslaat in zijn eigen voorkeurstaal naar de ander, met
mogelijks irritatie bij die ander tot gevolg.
Overdreven dienstbaarheid bijvoorbeeld. Misschien is dat dan wel een verborgen boodschap/verlangen, om dit zelf meer te mogen ontvangen.
Hierbij een uitnodiging om eens stilte staan bij jouw liefdestalen, die van je partner en die van je kind(eren).
Ik ben benieuwd: was je hier al mee vertrouwd? Deel gerust jouw inzichten als reactie!
