Je kent het wel, je wil op tijd vertrekken, maar je kind strooit roet in het eten. Alles wat ‘moet’ gebeuren, kost tijd en moeite, omdat het exact moet gebeuren zoals hij of zij het wil. En alles wat daar van afwijkt, levert strijd en spanningen op.
Een valkuil is dat we op zo’n moment durven reageren vanuit “principes” als: “mijn kind moet leren dat het niet altijd zijn/haar zin kan krijgen”.
Echter, op zo’n moment, zijn de emoties zodanig hoog, dat dergelijke reacties niet helpend zijn en alleen maar meer olie op het vuur gooien.
Enkele tips:
👉Wees jezelf bewust van de gedachten die jij op dat moment hebt over je kind en het gedrag dat het stelt.
« Mijn kind heeft het moeilijk en wil zich eigenlijk niet zo gedragen maar het lukt hem op dit moment gewoon niet » straalt een gans andere energie uit dan « Mijn kind moet nu eens leren dat hij/zij niet altijd zijn/haar zin kan krijgen »
👉Probeer niet vanuit principe een grens trekken, niet noodzakelijk “jouw punt” te willen maken. Als je kind overspoeld wordt door emoties, heeft het geen zin een “leerschool” aan te bieden. Een vol emmertje, kan dit namelijk toch niet ontvangen. Belangrijker op dat moment, is erkenning en begrip. Dat zorgt ervoor dat de emotie zakt.
👉Zoek uit wanneer een grens stellen helpend is en wanneer niet. De energie van waaruit jij als ouder reageert, de situatie en het karakter van je kind, zijn allemaal factoren die hier een rol in spelen. Bijvoorbeeld: Als je een grens stelt vanuit “ik maak nu eens mijn punt hé” en die resulteert in een nog grotere meltdown, dan was erkenning en begrip misschien een betere stap.
👉Ook al doet je kind 10 dingen die lastig zijn, geef aandacht aan die 2 momenten die wel op een aangename manier verliepen.
💝Inspiratie voor deze post: aflevering 034 van de opvoedshow podcast @bastinalexander
