Die onvoorspelbaarheid…
Dat vind ik het lastigste aan ouderschap, denk ik.
Zelden zeker zijn hoe de dag of de nacht zal lopen (en bij dat laatste is het nog lastiger…).
Zelden kunnen rekenen op de beschikbare tijd die je voor ogen had.
Elke dag in je achterhoofd houden dat je mogelijks een telefoontje van de crèche of school kan krijgen, ook al gebeurt dat meer niet dan wel.
Niet weten of je 5 minuten of een half uur voor jou alleen zal hebben in het weekend… .
…
En terwijl ik dit schrijf, bedenk ik me: lastig, hoezo?
Stel je voor dat het ouderschap voorspelbaar zou zijn. Dan zou ook de magie van de onvoorspelbaarheid wegvallen.
De magie van dat onverwachte eerste lachje.
En die tekening, zomaar.
De magie van een opgewekt kind na een deugddoend dutje.
En die eerste stapjes of woordjes vol trots. Enfin, elke magische sprong in hun ontwikkeling.
De magie van dat warme lijfje tegen dat van jou. En zo veel andere ‘gestolen’ koestermomentjes.
De magie van elke dag verwondering.
Bewondering.
Out of the box denken en geen kans om in een sleur terecht te komen.
De magie.
van onvoorspelbaar ouderschap.
En dat lastige, dat neem ik er dan wel bij.
.
.
.
.
.
.
🧐Wat vind jij magisch aan ouderschap?
