Ik zou liegen moest ik zeggen dat ik het altijd even makkelijk vind om van mijn kinderen te houden.
Soms lijkt de maan namelijk niet ver genoeg om naar te schieten 😉
En toch…
Nee, ik hou niet van gejengel.
Maar wel van de behoefte aan verbinding.
Ik hou niet van tegendraads doen.
Wel van mijn kind dat een duidelijke keuze maakt.
Ik heb het soms moeilijk met mijn ontplofte huis.
Maar vind het out of the box (letterlijk en figuurlijk 😅) spelen een verrijking.
Ik heb het de laatste dagen gehad met de zoveelste nee.
Maar kijk met bewondering naar de ontwikkeling van een eigen willetje.
Ik wil soms weglopen van al dat lawaai.
Maar wat hou ik tegelijkertijd van het kinderlijk enthousiasme.
Ik weet soms niet wat eerst gedaan, bij dat moederen over twee.
Tot mijn hart beslist en voelt: het is goed.
Moeilijke kinderen bestaan niet.
Als ik het eens moeilijk vind, om van mijn kind te houden, dan weet ik dat me maar 1 ding te doen staat: houden van mezelf.
