Vrijheid, autonomie, verbinding, familie, zuurstof, vriendschap, dingen samen doen, lichaamscontact, …
Het zijn maar enkele van de basisbehoeften waar we al meer dan een jaar lang, deels van beroofd worden.
Wat is een jaar lang nu in een mensenleven, kan je denken. Een jaar lang in mijn leven, dat valt best wel mee.
Maar een jaar lang, dat is de helft van Abel zijn leven. De helft van dat manneke zijn leven, moet hij de glimlach van mensen missen. De helft van zijn leven, zonder zijn familie, waardoor hij die nog steeds niet kent. De helft van zijn leven, is knuffelen iets wat voorbehouden is, enkel voor zijn mama en papa. De helft van zijn leven, kunnen we hem niet doen proeven van culturele activiteiten of de kinderboerderij in de buurt. De helft van zijn leven, ontnemen we hem om sociale vaardigheden te leren in bepaalde contexten, zoals op restaurant of een terrasje.
Ik kan zo nog even doorgaan.
Het is voor de gezondheid van jezelf en je medemens, hoor ik rondom mij. Voor de fysieke gezondheid misschien, maar wat met de mentale gezondheid? De gevolgen daarvoor worden ontzien en zijn niet te overzien.
En moesten al die maatregelen nu resultaten opleveren, moest ik er de logica van snappen, moesten ze überhaupt steek houden… dan zou ik er makkelijker vrede mee hebben.
Pas op: ik hou me er aan, laat dat duidelijk zijn. Dik tegen mijn goesting, dat wel.
Maar wat had ik dat tweede levensjaar van mijn kind, graag anders gezien. Wat had ik het fijn gevonden moest hij mijn broer, zussen en schoonfamilie niet argwanend bekijken, maar vol enthousiasme een knuffel geven. Wat zou ik het gezellig vinden om een pannenkoek te gaan eten op zondagmiddag met hem. Wat zou mijn hart verwarmen als een glimlach van iemand anders, hetzelfde op zijn gezicht toverde.
We werden afgelopen jaar meesters in strategieën stretchen en leerden denken in mogelijkheden. We zijn dankbaar voor de extra tijd met onze kids. En toch.
Een jaar lang. Wie had dat ooit gedacht.
Een jaar lang, met jarenlange gevolgen.
Voor jou.
Voor mij.
Maar zeker ook voor onze kinderen…
