Gisteren tijdens de live zoomsessie met de deelnemers van mijn online groeitraject, hadden we het over de lat. Ja, die lat die we soms onmenselijk hoog leggen voor onszelf.
Een van de deelnemers bracht stof tot nadenken in.
👉Stel jezelf regelmatig de vraag: “Wat wil jij dat jouw kinderen zich later herinneren?”
Dat het huis er altijd spik en span bijlag?
Of dat mama tijd nam om met hen te spelen?
Dat de onderbroekjes proper gevouwen in de kast lagen?
Of dat er gewassen kleren voorhanden waren, ook al moesten die uit de wasmand geplukt worden?
Dat hun mama als een kip zonder kop de boel probeerde te leiden?
Of dat hun mama regelmatig zelf rust nam, en zo ook rust in het gezin bracht?
👉Als er verschillende behoeften spelen, dan bedenk ik altijd: “Wat gaat werkelijk bijdragen aan de lange termijndoelen die ik voor mijn kinderen voorop gesteld heb?”
Neen, niet de lat zo hoog leggen, dat ik mezelf voorbij hol en er ongelukkig van word.
Wat dan wel?
Kiezen voor wat werkelijk belangrijk is: verbinding, genieten, voorleven wat ik mijn kinderen gun: moeitelozer en bewust leven.
En dus: de lat op mijn hoogte leggen.
Want dat is hoog genoeg.
