“Het is lastig hè voor jou, als de dingen niet gaan zoals je gewenst had.”
Dit zinnetje hoorde ik Dries dit weekend zeggen tegen Abel. De spanning zakte meteen weg.
In plaats van:
“Maar dat is toch niet zo erg?!”
“Je hebt toch nog…”
“Dat hoort bij ‘t leven.”
“Stel je niet zo aan.”
“Komaan zeg, moet je daar nu om wenen?”
…
kunnen we met zoiets simpel, empathie geven en de verbinding behouden… . Niet alleen tussen ouders en kinderen, maar ook tussen partners en andere volwassenen.
Niet minimaliseren. Niet oplossen. Niet jouw verhaal delen. Niet adviseren. …
Gewoon erkennen, dat wat er is en leeft welkom is.
