Schakeltijd is hier een life-saver. Daarmee bedoel ik dat je jouw kind voorbereidt op een wissel in activiteiten, een vertrek, aankomst, iets dat wel/niet mag, … .
Enkele voorbeelden:
👉Als we gaan fietsen en stoppen bij een weide om koetjes te bekijken, maakt Abel een scène als ik zonder boe of ba weer vertrek. Als ik hem zeg: « Abel, we gaan nog even kijken en dan gaat mama verder fietsen » dan zegt hij zelf « daag Koetjes » en kunnen we zonder spanningen verder.
👉Abel mag soms stappen aan de fietskar (die gebruiken we als buggy voor twee). Als ik Astor erbij heb in de draagdoek, vind ik dat gevaarlijk en lastig omdat ik moet bijsturen. Onderweg naar de crèche bereid ik hem voor door een aantal keren te herhalen: « als we bij Astor zijn, dan kan je niet meer stappen maar ga je in de kar zitten, ok? « En ik herhaal tot ik zeker weet dat hij me hoorde en bevestigde: « Abel kar Astor. »
👉In de speeltuin zeggen we hoeveel keer hij nog op de glijbaan kan voor we vertrekken.
👉Thuis bereiden we hem voor op bedtijd, door bv. te zeggen dat we nog 1 keer door het boekje bladeren en dan naar boven gaan.
👉Abel kan nogal uit zijn lood geslagen zijn van mensen in ons huis (dank u C*****?). Als Abel uit zijn dutje komt en we hebben bezoek, bereid ik hem boven voor door dit te benoemen: Abel, oma Annie is beneden. We gaan samen iets eten en praten en dan gaat oma Annie terug naar haar huisje.
Is schakeltijd nieuw voor je?
Of pas je het al toe?
Voorbeelden welkom in de reacties!
